Aan welke hand draag je een verlovingsring?

Het is zover. Het moment waar je lang op gewacht hebt is eindelijk daar, maar komt misschien toch als een volslagen verrassing. Je voelt je fantastisch en verward tegelijk. Je bent zojuist ten huwelijk gevraagd door je grote liefde! Natuurlijk zeg je ja! Je blik glijdt van het gezicht van je geliefde naar de mooie ring die voor je neus in een doosje wordt gepresenteerd. Met die ring om je vinger wordt de verloving écht bezegeld. Maar dan slaat de twijfel toe. Aan welke hand draag je een verlovingsring nou ook alweer?

Een bruiloft staat bol van tradities, en ook bij een verloving zijn er gebruiken die vaak terugkomen. Als een Nederlander een traditie van een verloving zou moeten noemen dan zou hij waarschijnlijk het "op één knie" zitten van de vrager noemen en natuurlijk de ring. Maar stel je dezelfde vraag aan een moslim dan zou deze heel andere antwoorden geven. De tradities rondom een verloving verschillen namelijk nogal. Niet alleen per persoon, maar ook per land of cultuur. In sommige culturen is een verlovingsring namelijk helemaal niet gangbaar. Maar wanneer je wel een verlovingsring gaat dragen én graag vasthoudt aan tradities dan wil je natuurlijk graag weten of je je ring nou links of rechts moet dragen.

Een verlovingsring is het symbool van jullie verloving. Jullie liefde voor elkaar. En zo’n symbool maak je echt niet kapot als je hem aan de verkeerde hand draagt. Draag de verlovingsring dus vooral aan de vinger waar jij dat het prettigste vindt. Dat neemt niet weg dat er wel een "gebruikelijke" manier is om een verlovingsring te dragen. Net als bij de trouwring hangt het ook bij een verlovingsring af van geloof, cultuur, het land of zelfs de streek waar je vandaan komt, aan welke hand je de ring draagt.

Trouwen betekent dat je elkaar de liefde verklaard. Jullie zijn voor elkaar gemaakt en willen geen dag meer leven zonder elkaar. Deze verbintenis en gedachte erachter is bij iedereen hetzelfde. Ongeacht uit welk land je komt. Tradities rondom de bruiloft verschillen echter nogal. Zo is het in Turkije gebruikelijk om een hennafeest te houden voor de bruid. In Amerika wordt er veel waarde gehecht aan een rehearsal dinner (oefendiner) en in Marokko kan een bruiloft wel 7 dagen duren.

Cultuurverschillen vinden we ook terug in het dragen van de verlovingsring. Laten we eens dicht bij huis beginnen. In België. Onze zuiderburen houden zich, net als de meeste mensen, aan de traditie van het dragen van de verlovingsring aan de ringvinger. De reden hiervoor vinden we in de geschiedenis. In het oude rode werd de ringvinger geassocieerd met het hart. De ader die door de vinger loopt stond volgens de Romeinen in directe verbinding met het hart. Vena amoris noemden ze die ader ook wel. Omdat het hart aan de linkerkant van het lichaam zit dragen de meeste Belgen de verlovingsring, en ook de trouwring aan de linkerhand.

Dat is toch hetzelfde als in Nederland? Niet helemaal. In ons land ligt het van oudsher namelijk aan je geloof of je je verlovingsring aan je linker- of rechter ringvinger draagt. Verloofden die de protestantse kerk aanhangen dragen hun verlovingsring links, de katholieken dragen hun verlovingsring rechts. Op het moment dat er daadwerkelijk getrouwd wordt, wisselt de verlovingsring van hand. Vanaf dat moment is de verlovingsring een trouwring. Overigens is door de ontkerkelijking in de lage landen het aantal mensen dat zich aan deze traditie houdt sterk afgenomen. De vrijgevochten Nederlander "kiest zelf wel" aan welke hand ze de ring dragen. Overigens is het in België en Nederland niet ongewoon om samen je verlovingsring uit te zoeken.

In de Verenigde Staten houden ze er weer een andere traditie op na. Daar dragen verloofden hun ring volgens het volksgeloof over het algemeen aan linker ringvinger. De eerste keer dat de ring wordt om geschoven moet hij drie keer gedraaid worden. In dit land is het overigens de gewoonte dat de man een verlovingsring voor zijn vrouw uitzoekt. Aanzien is belangrijk in de Verenigde Staten, en net als met auto’s en gebouwen geldt ook voor de verlovingsring: hoe groter, hoe beter. De naam van de verloofde en de datum van de verloving wordt in de ring gegraveerd. Een ring met een diamant is voor Amerikanen de ultieme verlovingsring. Hoe groter de diamant, hoe hoger ook het salaris van de man. Er wordt dan ook flink met de ring gepronkt door de dames.

Het aanzoek tot een huwelijk, de verloving en alles wat daarbij hoort zoals wij dat kennen is oudsher een christelijk gebruik. Moslims kijken anders naar een verloving. Het uitwisselen van verlovingsringen vanuit de christelijke traditie is verboden. Een islamitische man mag overigens nooit een ring van goud dragen, maar dat terzijde. Als een Islamitische man met een vrouw wil trouwen dan zal hij altijd eerst de beschermer van de bruid, de "wali" (meestal de vader van zijn toekomstige vrouw) om toestemming moeten vragen. Het huwelijk is de enige relatie die toegestaan is tussen een man en een vrouw. Daarvoor is er geen relatie mogelijk. De term "vriend" en "vriendin" zoals wij hem kennen bestaat dus eigenlijk niet. Mocht er een ring worden gegeven dan wordt deze meestal aan de rechterhand gedragen. Een echte reden is daar niet voor.

Dragen moslims dan helemaal geen ring? Het is geen probleem om je toekomstige bruid te verblijden met een ring als cadeau om het heugelijk feit te vieren. Maar net als dat er in Nederland sprake is van ontkerkelijking zijn er ook verschuiving te zien bij het Islamitische geloof. Gematigde moslims nemen tegenwoordig steeds vaker het gebruik over om eerst te verloven, inclusief verlovingsring en verlovingsfeest. Al is het feest en het samenzijn met de familie dan van veel groter belang dan het sieraad.

In Turkije is niet zozeer het geloof maar meer de cultuur een grote factor in de manier waarop het huwelijk gevierd wordt. Ook in Turkije wordt de hand van de vrouw officieel gevraagd. Dit is een belangrijk moment in aanloop naar het huwelijk. Het is niet alleen de man die naar de vader stapt. Van allebei de kanten komt de familie mee. Eerst wordt er samen feestelijk gegeten en dan komt er een moment dat de vader of moeder van de man officieel de hand van het meisje aan haar vader (of beschermheer) vraagt. Uithuwelijken komt niet vaak meer voor in het westen van Turkije. In het oosten nog wel. Het vragen van de hand van het meisje komt voor alle aanwezigen niet uit de lucht vallen, de afspraak is namelijk al lang van tevoren gepland. Na deze gebeurtenis wordt een verlovingsfeest gepland. Als we het hebben over een verlovingsfeest dan bedoelen we ook echt een feest. Alles wordt uit de kast getrokken. Nieuwe kleren, naar de kapper, een fotosessie. Alles op kosten van de man. Er wordt gedanst en gegeten, bij het meisje thuis of in een afgehuurde zaal. Aan het begin van het feest worden de verlovingsringen uitgewisseld.

Allemaal leuk en aardig die tradities, maar het dragen van een verlovingsring aan een bepaalde hand heeft soms ook een praktische kant. Mensen met beroepen waarin veel met de handen gewerkt wordt, boeren, bakkers en kunstenaars bijvoorbeeld, hebben een grotere kans hun mooie ring kwijt te raken of te beschadigen.

Zij kiezen er vaak voor om de ring helemaal niet te dragen of te dragen aan de hand waarmee zij het minste werken. Aangezien de meeste mensen rechts zijn dragen deze mensen hun ring vaak aan de linkerhand.

Een verlovingsring is natuurlijk niet zomaar een ring. Hij is specialer dan een gewone ring. Dat hoeft overigens niet meteen te betekenen dat de ring vol hoeft te zitten met stenen en diamanten, een simpele verlovingsring kan ook heel speciaal zijn. Laat je vooral niks aanpraten door een juwelier. Vroeger was het gebruikelijk dat de man een verlovingsring voor de vrouw uitzocht. Tegenwoordig is het steeds normaler dat een stel samen een verlovingsring uitzoekt. Het is heel belangrijk om een verlovingsring uit te zoeken die jullie mooi vinden. Als je toch besluit een ring te kopen voor de ander zoek dan goed uit of de ring die je op het oog hebt wel bij je aanstaande past. Probeer erachter te komen of je aanstaande houdt van een klassieke ring of dat hij/zij liever een moderne ring draagt. Verder is de kleur, het metaal en de eventuele steen van belang.

Sta jij op jouw beurt te kijken naar je geliefde die op één knie zit en je ziet dat de ring in het doosje helemaal niet bij je past, zeg dit dan niet direct. Geniet van het moment en van elkaar. Kom er wel de volgende dag of twee dagen later op terug en stel dan voor om samen een andere ring uit te zoeken. Je bent niet de eerste.

Meghan Markle, de hertogin van Sussex, kreeg haar verlovingsring in 2017 van Prins Harry die een prachtige diamanten ring speciaal voor haar liet maken. In het voorjaar van 2019 droeg de hertogin haar verlovingsring (die ze aan de linkerhand draagt) tijdens een evenement maar wat viel op? De ring uit 2017 had een ware upgrade ondergaan. Het was eerder ook al opgevallen dat Markle haar verlovingsring helemaal niet droeg. Dit was toen ze zwanger was van zoon Archie. Men gaat ervan uit er van dat moment gebruik werd gemaakt om de ring aan te passen. Zo heeft ze bijvoorbeeld gekozen voor een dunnere diamanten pavéband in plaats van de dikkere gouden band die de ring eerst had. Overigens werd Megan Markle na de eerste verlovingsring, toen geen ring, toen de geupgrade verlovingsring en de trouwring, ook gespot met een derde ring. Dit blijkt de eternity ring die ze van Prins Harry kreeg om de geboorte van hun zoon te vieren. Je bent hertogin van Sussex of je bent het niet.

Wij "nederige onderdanen" moeten bij het kopen van een verlovingsring of de verlovingsringen ook wel even aan het budget denken. Bepaal van tevoren hoeveel geld je wilt uitgeven voor een verlovingsring en koop geen ring die je eigenlijk niet kan betalen. Jullie hebben straks ook nog geld nodig voor de bruiloft. Om geld te besparen zou je ervoor kunnen kiezen om een verlovingsring later te gebruiken als trouwring.

De verlovingsring en de trouwring. Wat is nou precies het verschil? Dat is een goede vraag want ze worden vaak door elkaar gehaald. Een verlovingsring laat zien dat je verloofd bent, een trouwring laat zien dat je getrouwd bent. Dat is logisch. De verlovingsring wordt als deze in jouw cultuur wordt gedragen vaker alleen door de vrouw gedragen. Er bestaan ook verlovingsringen voor mannen maar die selectie is een stuk kleiner. Een trouwring wordt door jullie allebei gedragen. Heb je een verlovingsring op het moment dat je gaat trouwen, dan hoeft deze niet af. Je wisselt hem dan van hand zodat je ruimte maakt voor je trouwring. De trouwring wordt tijdens de bruiloft om geschoven door je wederhelft. In de Islam gelden andere regel, net als bij de verlovingsring. De man mag de vrouw wel een ring geven, maar er mag geen overtuiging aan vastzitten dat de vrouw door het omdoen van de ring bij de man blijft. Dit is een verdorven overtuiging volgens de Islam. Mag de vrouw dan geen ring krijgen als ze gaat trouwen? Jawel, zolang er sprake is van een cadeau mag de Islamitische vrouw gewoon een trouwring dragen. Deze wordt dan niet officieel om geschoven zoals dat in een niet-islamitische huwelijksceremonie het geval is.

Een verlovingsring draag je niet maar een dag. Het kan wel jaren duren voordat je als je verloofd bent ook daadwerkelijk gaat trouwen. Daarom is het belangrijk dat je de ring goed bij je past zodat je hem met liefde kunt dragen. Aan welke hand dat is, dat mag je zelf bepalen.